Czy komputer może zostać prezydentem?

Pytanie może wydawać się kontrowersyjne, bo przecież świat dyplomacji jest światem bardzo złożonym, który daleko wykracza poza czystą matematykę, a strategia musi opierać się zarówno na analizie sygnałów werbalnych, jak i niewerbalnych. Trudności w tym obszarze miewają nawet ludzie, jak więc to możliwe, że komputer miałby być w stanie poruszać się na tak niepewnym gruncie? Tymczasem, w ostatnim czasie świat obiegła informacja o stworzonym przez Meta AI systemie CICERO, który dowodzi, że gra w dyplomację, to coś w czym AI może być naprawdę dobre. I to dosłownie. I chociaż trudno sobie obecnie wyobrazić, żeby ktoś zdecydował się sprawdzić w praktyce jak AI poradziłoby sobie w roli prezydenta, to wraz z CICERO kolejne bastiony tego, co do tej pory uznawane było za domenę typową ludzką, ulegają skruszeniu. 

Gra w Dyplomację

CICERO to pierwszy system sztucznej inteligencji, który gra na poziomie człowieka w Dyplomację (Diplomacy), grę strategiczną wymagającą budowania zaufania, negocjowania i współpracy z wieloma graczami. Dyplomacja to siedmioosobowa gra planszowa, którą można opisać jako połączenie gry planszowej Ryzyko, pokera i programu telewizyjnego Survivor. W przeciwieństwie do wielu gier planszowych, w których trzeba być po prostu najlepszym w przesuwaniu elementów po planszy, Dyplomacja ma element współpracy – jedynym sposobem na wygraną jest współpraca z innymi graczami w celu zdobycia jak największego terytorium. Ta koordynacja jest osiągana poprzez negocjacje w języku naturalnym, które mają miejsce przed każdym ruchem w grze. W tym miejscu zaznaczyć należy, że CICERO gra w wariant online tej gry. Czy gra dobrze? Okazuje się, że całkiem – CICERO osiągnęło ponad dwukrotnie wyższy średni wynik niż ludzcy gracze.

Odpowiedni plan i komunikacja

Za sukcesem CICERO stoi połączenie dwóch elementów: rozumowania strategicznego i przetwarzania języka naturalnego. System wyposażony jest w silnik planowania, który modeluje prawdopodobne ruchy innych graczy na podstawie aktualnego stanu planszy i historii rozmów graczy. Za obszar związany z przetwarzaniem języka naturalnego z kolei odpowiedzialny jest kontrolowany model dialogu, który generuje swobodne dialogi na podstawie stworzonego wcześniej planu. Dzięki połączeniu tych dwóch komponentów, CICERO próbuje „zrozumieć”, co inni gracze próbują osiągnąć, negocjuje plan, sugeruje wspólne cele i komunikuje się z zamiarem strategicznym. Dla pasjonatów tego typu nowinek i rozwiązań z pewnością atrakcyjny okaże się fakt, że system ten nie tylko został szczegółowo opisany w prestiżowym czasopiśmie, jakim jest Science, ale też jego kod jest udostępniony na GitHubie.

Przełom za przełomem

W tym miejscu zadać sobie można pytanie, czy CICERO i Dyplomacja to faktycznie ważny punkt na coraz bardziej zatłoczonej osi rozwoju AI. W ostatnim czasie świat coraz częściej obiegają bowiem doniesienia o kolejnych przełomach w różnych obszarach związanych z zastosowaniem sztucznej inteligencji. Progres w dziedzinie gier komputerowych od dawna służy jako wyznacznik postępu w obszarze sztucznej inteligencji. Za prekursora można uznać jeden z najgłośniejszych, i jednocześnie najstarszych w tym zestawieniu, systemów superkomputerowych, jakim jest DeepBlue, który pokonał ówczesnego mistrza szachowego, wieszcząc triumf AI nad ludzką inteligencją. Następnie pojawiły się AlphaGo wygrywające w jeszcze bardziej skomplikowaną grę, jaką jest GO, oraz AlphaStar, który nie tylko wygrywa w popularną strategię czasu rzeczywistego StarCraft II, ale także wynalazł nowe strategie gry. Żaden z tych systemów jednak nie był w stanie w sposób naturalny komunikować się z człowiekiem – podobnie, do tej pory stworzono tylko uproszczone warianty agentów gry Dyplomacja bez możliwości komunikacji w języku naturalnym. Do tej pory budowa systemu, który wykorzystywałaby język naturalny przekraczała możliwości w obszarach AI. Aż do teraz.

Poza Dyplomację / Beyond Diplomacy

CICERO i jego gra w Dyplomację to nie tylko opanowanie kolejnej funkcjonalności przez systemy oparte o sztuczną inteligencje, to nie tylko kamień milowy dla NLP. Przełom w postaci CICERO to o wiele więcej, to piaskownica dla rozwoju interakcji człowiek – sztuczna inteligencja. W najprostszym scenariuszu to rozwój gier komputerowych, gdzie systemy tego typu mogą znaleźć zastosowanie w tworzeniu bardziej realistycznych postaci niezależnych (NPCs). Systemy typu CICERO mogą pomóc w łagodzeniu barier komunikacyjnych między ludźmi a sztuczną inteligencją, a to z kolei może znaleźć bezpośrednie odzwierciedlenie w rozwoju bardziej efektywnych asystentów głosowych opartych o AI. Być może jeszcze za wcześnie by odpowiedzieć, czy w połączeniu z szybko postępującą robotyzacją systemy typu CICERO znajdą się w każdym domu, ale jedno jest pewne – przyglądając się tempu przemian w zakresie metod opartych o sztuczną inteligencje, wydaje się, że świat czeka jeszcze niejeden przełom związany z tym obszarem.

Jeśli chcesz by przełomy związane z wykorzystaniem AI miały miejsce także w Twojej organizacji, skontaktuj się z nami!